Jak rozmawiać

Tylko Ty wiesz, kiedy jest najlepszy czas na przeprowadzenie rozmowy o swojej diagnozie.¹ Możesz czuć się bardziej komfortowo, inicjując ją najpierw z najbliższą rodziną i przyjaciółmi, a później z szerszym gronem.² Omówienie zdiagnozowania choroby nowotworowej z najbliższymi i znajomymi da im szansę wspierania Cię, gdy będziesz wkraczać w kolejne etapy jej leczenia.³

Choć nie istnieje gotowy przepis na to, jak podzielić się wiadomością o diagnozie, możesz wykorzystać pewne strategie, które nieco to ułatwią:

• Po pierwsze, opowiedz, jak sam się czujesz z diagnozą ¹
• Bądź empatyczny; choć mówisz o swojej diagnozie, rozważ, jak może czuć się osoba, z którą rozmawiasz, i że może nie zareagować tak, jakbyś sobie tego życzył^1,2,4
• Zaplanuj z góry, co powiesz⁴
• Przekazuj wiadomość w dogodnym otoczeniu, w czasie, gdy Twój rozmówca jest otwarty i nic go nie dekoncentruje.⁵
• Wyjaśniaj swoją sytuację stopniowo, robiąc w rozmowie przerwy, dzięki którym rozmówca będzie mógł przyswoić sobie informacje i odpowiedzieć; nie bój się ciszy⁵
• Bądź szczery w opisie swojej diagnozy⁵
• Proś o pomoc, jeśli jej potrzebujesz; bliski przyjaciel czy członek rodziny może Ci pomóc, dzieląc się wiadomościami z innymi, jeśli czujesz się na to zbyt zmęczony lub będzie to dla Ciebie zbyt duży wysiłek emocjonalny⁵
• Być może pożytecznym rozwiązaniem będzie wyznaczenie jednej osoby, która regularnie będzie przekazywać informacje o Twoich postępach, ponieważ powtarzanie rozmów może okazać się dla Ciebie zbyt dużym wysiłkiem emocjonalnym^3,5

Zapytaj samego siebie o swoje samopoczucie i własne oczekiwania względem rozmówcy przed rozpoczęciem rozmowy. To pozwoli Ci przygotować stabilny grunt przed rozmową i pomoże podjąć temat w sposób jasny i empatyczny.^2,4 Pamiętaj również, że omawianie Twojej sytuacji może być łatwiejsze, gdy sam pogodzisz się z diagnozą.¹

 

---

Literatura